MOTOGP.PL motogp, motocykle, ścigacze, superbike, wsbk, wyścigi motocyklowe
Po bardzo emocjonującym wyścigu klasy Moto3, w którym stawka była niezwykle wysoka, zupełnie inne emocje towarzyszyły wyścigowi Moto2. Rywalizacja w pośredniej kategorii była bardzo taktyczna, aczkolwiek nie zabrakło w niej zaskakujących rozwiązań.
Wyścig najlepiej rozpoczął nowy Mistrz Świata klasy Moto2 – Pol Espargaro. #40 atomowo ruszył naprzód, bez problemu odskakując reszcie rywali. Za nim jechali między innymi Corsi, Luthi, Terol, Aegerter i Torres.
Oddalający się Espargaro nie był pozytywną informacją z punktu wyścigowych emocji. Szansa na zmianę pojawiła się w momencie, w którym na drugą lokatę awansował Nico Terol. Hiszpan miał bardzo dobre tempo, dodatkowo wiadomo, że tor w Walencji jest dla niego szczególny. Kibice czekali więc na to, co Nico zrobi po awansie na drugą lokatę. Niestety, wbrew oczekiwaniom, Hiszpan nie był w stanie dogonić swojego rodaka i w dalszym ciągu jechał w parze z Simone Corsim.
Pol Espargaro nie musiał czuć się z żadnej strony zagrożony. Swoboda ta jednak nie sprawiła, że ustrzegał się błędów. Najpierw najechał na krawężnik toru, na którym jego motocykl niebezpiecznie „zatańczył”, by na dwadzieścia okrążeń do mety… przewrócić się na zakręcie! Z całą pewnością Pol nie spodziewał się takiego zakończenia sezonu. Zawodnik powrócił do rywalizacji, jednak znalazł się na szarym końcu stawki.
To sprawiło, że na prowadzenie awansował Nico Terol. Teraz to on mógł się czuć komfortowo na pierwszym miejscu, bowiem Simone Corsi miał coraz większe problemy z utrzymywaniem jego tempa. Na trzecim miejscu znalazł się Jordi Torres, któremu udało się oderwać od niezwykle licznej grupy, w której jechali m.in. Johann Zarco, Esteve Rabat, Alex de Angelis, Thomas Luthi, Anthony West, Xavier Simeon, Mattia Pasini czy Dominique Aegerter. To właśnie tutaj było najbardziej emocjonująco. Kierowcy tasowali się na pozycjach, pragnąc w jak najlepszym stylu zakończyć zmagania sezonu 2013.
Nicolas Terol pewnie prowadził stawkę w swoim domowym wyścigu. Bardzo dobrze prezentował się również jego zespołowy kolega – Jordi Torres. Hiszpan systematycznie zmniejszał swoją stratę do Corsiego i stało się jasne, że jego szanse na lepszą pozycję są jak najbardziej realne. Kiedy Torres znalazł się tuż za Corsim, bez problemu wyprzedził Włocha. Okazało się, że dla Simone był to dopiero początek problemów. Od licznej grupy walczącej w dalszej części stawki zdążył bowiem oderwać się Johann Zarco. Francuz jechał szybko i zbliżał się do Corsiego. Walka o trzecie miejsce na podium nabrała rumieńców i rozstrzygnęła się dosłownie na linii mety.
Nicolas Terol zwyciężył przed własną publicznością ze sporą przewagą nad drugim dziś Jordi Torresem. Dla obu kierowców był to niezwykle udany dzień. Zadowolony z ostatecznego rozwiązania mógł być również Johann Zarco – Francuz do ostatnich metrów zacięcie walczył z Simone Corsim. Zawodnicy ci jednocześnie wpadli na linię mety i do wyłonienia zdobywcy trzeciego miejsca niezbędny był fotofinisz. Ostatecznie okazało się, że to właśnie Zarco był lepszy o magiczne 0,001s!
Wyniki wyścigu klasy Moto2:
1. Nicolas Terol SPA Aspar Team Moto2 (Suter) 43m 24.972s
2. Jordi Torres SPA Aspar Team Moto2 (Suter) 43m 29.019s
3. Johann Zarco FRA Came Iodaracing Project (Suter) 43m 30.965s
4. Simone Corsi ITA NGM Mobile Racing (Speed Up) 43m 30.966s
5. Esteve Rabat SPA Tuenti HP 40 (Kalex) 43m 33.288s
6. Alex De Angelis RSM NGM Mobile Forward Racing (Speed Up) 43m 35.568s
7. Thomas Luthi SWI Interwetten Paddock Moto2 (Suter) 43m 36.191s
8. Anthony West AUS QMMF Racing Team (Speed Up) 43m 37.306s
9. Mattia Pasini ITA NGM Mobile Racing (Speed Up) 43m 38.355s
10. Dominique Aegerter SWI Technomag carXpert (Suter) 43m 39.581s
11. Julian Simon SPA Italtrans Racing Team (Kalex) 43m 39.777s
12. Xavier Simeon BEL Maptaq SAG Zelos Team (Kalex) 43m 43.140s
13. Takaaki Nakagami JPN Italtrans Racing Team (Kalex) 43m 43.764s
14. Mika Kallio FIN Marc VDS Racing Team (Kalex) 43m 48.527s
15. Scott Redding GBR Marc VDS Racing Team (Kalex) 43m 52.451s
16. Sandro Cortese GER Dynavolt Intact GP (Kalex) 43m 59.993s
17. Franco Morbidelli ITA Thai Honda PTT Gresini Moto2 (Suter) 44m 0.286s
18. Marcel Schrotter GER Maptaq SAG Zelos Team (Kalex) 44m 0.295s
19. Gino Rea GBR Gino Rea Montaze Broz Racing (FTR) 44m 0.377s
20. Axel Pons SPA Tuenti HP 40 (Kalex) 44m 0.392s
21. Randy Krummenache SWI Technomag carXpert (Suter) 44m 1.344s
22. Ricard Cardus SPA NGM Mobile Forward Racing (Speed Up) 44m 6.512s
23. Louis Rossi FRA Tech 3 (Tech 3) 44m 8.427s
24. Lucas Mahias FRA Tech 3 (Tech 3) 44m 15.482s
25. Azlan Shah MAL IDEMITSU Honda Team Asia (Moriwaki) 44m 29.563s
26. Steven Odendaal RSA Argiñano & Gines Racing (Speed Up) 44m 29.639s
27. Doni Tata Pradita INA Federal Oil Gresini Moto2 (Suter) 44m 30.042s
28. Alberto Moncayo SPA Argiñano & Gines Racing (Speed Up) 44m 49.340s
29. Pol Espargaro SPA Tuenti HP 40 (Kalex) 44m 58.237s
30. Ezequiel Iturrioz ARG Blusens Avintia (Kalex) 1 lap
Czy tylko mnie to denerwuje? Jest walka o 3 miejsce do ostatniej prostej, a oni pokazują Terola jak bezpiecznie dojeżdża na 1 miejscu… I to się tyczy nie tylko tego wyścigu, ale również MotoGP (np. wyścig z Indianapolis). Wyścig w Japonii – pod koniec procesja na pierwszych miejscach, a zamiast przedstawiać to, co się dzieje na dalszych miejscach, to 99% czasu poświęcają tej procesji.
Brakuje trochę wzmianki o niewykorzystanej szansie Rabata na II miejsce w generalce, który nie potrafił wykorzystać niedyspozycji Reddinga.