GP Tajlandii: Marc Marquez z dużymi problemami, ale zwycięski!

Marc Marquez (Ducati) zakończył swój genialny weekend w Tajlandii zwycięstwem w wyścigu grand prix. I choć na torze nie było w czołówce spektakularnych manewrów wyprzedzania, emocje pojawiły się z zupełnie innego powodu. Podium wyścigu uzupełnili identycznie jak to miało miejsce w Sprincie – Alex Marquez (Gresini Ducati) oraz Francesco Bagnaia (Ducati). Pierwszy raz w historii królewskiej klasy, dwójka braci zajęła miejsca 1-2 w wyścigu grand prix.

Po kwalifikacjach i Sprincie można było oczekiwać, że trójka ustawiona w pierwszym rzędzie znowu rozstrzygnie między sobą kwestie podium. Cała trójka identycznie również dobrała opony. O ile Marc wystartował dobrze, to Alex nieco zaspał i Bagnaia ruszył dużo lepiej i wyprzedził go od razu. Dodatkowo, #73 wypadł na pobocze i spadł także za Aia Ogurę. Jednak taki stan rzeczy nie trwał długo, bowiem młodszy z braci błyskawicznie uporał się z debiutantem z Trackhouse’a, a kilka chwil potem Bagnaia zachwiał się na motocyklu i oddał drugie miejsce. TOP3 zaczęło się szybko rozjeżdżać.

Marc Marquez wypracował sobie ponadsekundową przewagę i wydawało się, że wystarczy jedynie jej pilnować. Jednak jego motocykl miał inne plany: na prostej pojawił się kłopot z opuszczanym podwoziem i #93 gwałtownie zwolnił w jednym z zakrętów, przez co Alex Marquez wyprzedził brata. Jak się później okazało, Marquez zupełnie niezależnie czy miał problem z motocyklem czy nie, miał także ostrzeżenia o niewłaściwym ciśnieniu opon, stąd podjął decyzję o puszczeniu brata i podążania za nim przez długi czas. Sytuacja nagle wydała się bardzo korzystna dla Bagnai i rzeczywiście, Włoch wyczuł szansę i zbliżył się na ułamki sekund do dwójki Alex – Marc.

To jednak nie trwało długo. Alex Marquez jadąc przed Markiem nie popełniał błędów i korzystał z faktu, że wszystkie Ducati mają identyczne silniki. Marc z kolei wydawał się ostrożnie podchodzić do ataków i ani razu nie zaryzykował mocniejszego wejścia „pod łokieć”. Bezpośredniej walki między nimi nie było, choć obaj jechali bardzo szybko. Bagnaia nie dał rady utrzymać tempa i bardziej musiał się oglądać do tyłu, gdzie miał tuż za sobą świetnego dzisiaj Franco Morbidellego, a na piątym miejscu – Aia Ogurę.

Marc grubo ponad połowę wyścigu spędził tuż za tylnym kołem brata, i dopiero na cztery okrążenia przed metą zaatakował, gdy widać już było pierwsze problemy z płynnością jazdy u Alexa. Pewnie wyprzedził go w zakręcie, a po powrocie na prowadzenie uzyskał rewelacyjny czas okrążenia, pokazując, jak ogromne miał jeszcze rezerwy w tym wyścigu. Bagnaia jeszcze na chwilę zbliżył się do Alexa (w międzyczasie „odpadł” od nich Franco Morbidelli), ale potem #73 zapewnił sobie bezpieczną przewagę.

Marc Marquez dojechał do mety z pewną przewagą, Alex finiszował za nim, a Bagnaia dotarł jako trzeci. Jeśli ktoś liczył, że inny producent zacznie przeszkadzać Ducati, to musi zrewidować oczekiwania, bowiem czwarty Morbidelli – również jak Alex Marquez na „pełnym” GP24 – także był poza zasięgiem. Ai Ogura zamknął doskonały debiut w MotoGP piątą lokatą – nawet Pedro Acosta nie wchodził rok temu do królewskiej klasy w takim stylu.

Ta piątka to była zdecydowanie inna liga niż reszta stawki. Początkowo można było liczyć na Jacka Millera, który znów na Pramac Yamasze imponował tempem, jednak im bliżej końca, tym Australijczyk jechał bardziej nerwowo i tracił pozycje, aż wypadł z TOP10. Boksy Aprilii były bardzo zajęte śledzeniem swoich zawodników wysoko w tabeli, bowiem Raul Fernandez początkowo był szósty, jednak podobnie jak Miller, później wypadł daleko w tył, finalnie nie kończąc jazdy. Marco Bezzecchi zaliczył udany debiut na nowej dla siebie maszynie, dojeżdżając jako szósty.

Nie był to najlepszy wynik dla KTM, choć to austriacki producent potrzebował chyba największej dawki optymizmu po zimowych perturbacjach z problemami finansowymi. Choć Acosta początkowo miał przyzwoite tempo i miejsce w połowie TOP10 było w zasięgu, zaliczył uślizg. Brad Binder, Enea Bastianini i Maverick Vinales mieli dramatycznie słabą pierwszą połowę dystansu. W przypadku Bindera i „Bestii” udało się odwrócić losy wyścigu – obaj przebijali się do przodu i finalnie obaj weszli do TOP10. Vinales jednak pozostał poza punktami, co pokazuje jak trudna to dla niego przesiadka.

Warto wspomnieć o Hondzie, a zwłaszcza Johannie Zarco. Mimo że to ekipa fabryczna powinna odpowiadać za najlepsze pozycje, to nie po raz pierwszy już właśnie Francuz musi „ciągnąć za uszy” japońskiego producenta.  Reprezentant LCR dojechał jako siódmy. #5 pod drodze musiał sporo powalczyć o tę lokatę. Być może byłoby inaczej, gdyby Joan Mir nie oddał wskutek upadku pozycji w TOP10. Luca Marini dojechał jako 12.

Yamaha nie ma wielu powodów do radości. Dobre tempo Millera zaowocowało jedynie skromnym dorobkiem punktowym. Fabryczna ekipa zaprezentowała się tragicznie. Fabio Quartararo miał problemy już na początku, a jadąc pod koniec stawki w ogóle nie potrafił przebić się do przodu. Alex Rins nie zmieścił się w strefie punktowanej, wygrywając tylko z najsłabszym z trójki debiutantów – Somkiatem Chantrą, który był dopingowany przez własną publiczność. Acosty po upadku i testera Aprilii – Lorenzo Savadoriego – trudno liczyć jako pokonanych.

Jako lider Tajlandię z kompletem punktów opuszcza oczywiście Marc Marquez. 8 punktów traci jego brat Alex, a trzeci jest Bagnaia ze stratą 14 oczek. Kolejna runda za dwa tygodnie – GP Argentyny.

Źródło: crash.net