Statystyki sezonu 2011 w WSBK

Choć sezon 2011 w serii WSBK skończył się kilka miesięcy temu, a teraz wszyscy z niecierpliwością oczekują kolejnego cyklu zmagań, my raz jeszcze cofnęliśmy się do minionego roku. By umilić Wam zimową przerwę, przedstawiamy statystyki ostatniego sezonu w Superbike’ach.

W statystykach tych uwzględniamy wiele rzeczy, a zawodnicy ułożeni są zgodnie z ich pozycjami w klasyfikacji generalnej. W podsumowaniu tym nie bierzemy jednak pod uwagę kierowców, którzy startowali na zastępstwie lub z dzikimi kartami. Jednym słowem, tym razem liczą się tylko jeźdźcy etatowi… Ale też z małym wyjątkiem, bowiem aby zostać uwzględnionym w naszym podsumowaniu, trzeba było wziąć udział w co najmniej połowie wyścigów, a więc w minimum trzynastu.

 

 

I Na sam początek naszego podsumowania, przedstawiamy podstawowe dane sezonu 2011, czyli kolejno ile zawodnicy wywalczyli: zwycięstw, podiów, Superpole oraz najszybszych okrążeń w wyścigu.

 

1. Carlos Checa: 15 (zwycięstw); 21 (podiów); 6 (Superpole); 10 (naj. okrążeń)
2. Marco Melandri: 4 (zwycięstw); 15 (podiów); 1 (Superpole); 3 (naj. okrążeń)
3. Max Biaggi: 2 (zwycięstw); 12 (podiów); 2 (Superpole); 5 (naj. okrążeń)
4. Eugene Laverty: 2 (zwycięstwa); 6 (podiów); 0 (Superpole); 0 (naj. okrążeń)

5. Leon Haslam: 0 (zwycięstw); 3 (podia); 0 (Superpole); 0 (naj. okrążeń)
6. Sylvain Guintoli: 0 (zwycięstw); 3 (podia); 0 (Superpole); 1 (naj. okrążenie)
7. Leon Camier: 0 (zwycięstw); 4 (podia); 0 (Superpole); 1 (naj. okrążenie)
8. Noriyuki Haga: 0 (zwycięstw); 4 (podia); 0 (Superpole); 3 (naj. okrążenia)
9. Jonathan Rea: 2 (zwycięstwa); 5 (podiów); 2 (Superpole); 0 (naj. okrążeń)
10. Ayrton Badovini: 0 (zwycięstw); 0 (podiów); 0 (Superpole); 0 (naj. okrążeń)
11. Joan Lascorz: 0 (zwycięstw); 0 (podiów); 0 (Superpole); 1 (naj. okrążenie)
12. Michele Fabrizio: 0 (zwycięstw); 1 (podium); 0 (Superpole); 1 (naj. okrążenie)
13. Tom Sykes: 1 (zwycięstwo); 1 (podium); 1 (Superpole); 1 (naj. okrążenie)
14. Jakub Smrz: 0 (zwycięstw); 3 (podia); 0 (Superpole); 0 (naj. okrążeń)
15. Troy Corser: 0  (zwycięstw); 0 (podiów); 0 (Superpole); 0 (naj. okrążeń)
16. Maxime Berger: 0 (zwycięstw); 0 (podiów); 0 (Superpole); 0 (naj. okrążeń)
17. Ruben Xaus: 0 (zwycięstw); 0 (podiów); 0 (Superpole); 0 (naj. okrążeń)
18. Roberto Rolfo: 0 (zwycięstw); 0 (podiów); 0 (Superpole); 0 (naj. okrążeń)
19. Mark Aitchison: 0 (zwycięstw); 0 (podiów); 0 (Superpole); 0 (naj. okrążeń)

 

 

II Teraz przedstawiamy najlepszy i najgorszy finisz danego zawodnika w wyścigu. Pod uwagę nie są jednak brane rundy nieukończone.

 

1. Carlos Checa: pierwszy – dziesiąty
2. Marco Melandri: pierwszy – dziesiąty
3. Max Biaggi: pierwszy – jedenasty
4. Eugene Laverty: pierwszy – dziewiętnasty

5. Leon Haslam: trzeci – piętnasty
6. Sylvain Guintoli: drugi – dwudziesty
7. Leon Camier: drugi – piętnasty
8. Noriyuki Haga:  drugi – siedemnasty
9. Jonathan Rea: pierwszy – dwunasty
10. Ayrton Badovini: czwarty – piętnasty
11. Joan Lascorz: piąty – dwunasty
12. Michele Fabrizio: trzeci – szesnasty
13. Tom Sykes: pierwszy – czternasty
14. Jakub Smrz: drugi – trzynasty
15. Troy Corser: piąty – dziewiętnasty
16. Maxime Berger: siódmy – dwudziesty
17. Ruben Xaus: ósmy – siedemnasty
18. Roberto Rolfo: jedenasty – szesnasty
19. Mark Aitchison: dziewiąty – dwudziesty

 

 

III Tym razem przedstawiamy najlepszy i najgorszy wynik danego zawodnika w sesji kwalifikacyjnej. Pod uwagę nie są oczywiście brane rundy, w których poszczególny kierowca nie brał udziału.

 

1. Carlos Checa: pierwszy – jedenasty
2. Marco Melandri: pierwszy – dziewiąty
3. Max Biaggi: pierwszy – siedemnasty
4. Eugene Laverty: drugi – trzynasty

5. Leon Haslam: drugi – czternasty
6. Sylvain Guintoli: trzeci – piętnasty
7. Leon Camier: trzeci – siedemnasty
8. Noriyuki Haga:  trzeci – siedemnasty
9. Jonathan Rea: pierwszy – trzynasty
10. Ayrton Badovini: ósmy – dwudziesty
11. Joan Lascorz: siódmy – dziewiętnasty
12. Michele Fabrizio: siódmy – piętnasty
13. Tom Sykes: pierwszy – czternasty
14. Jakub Smrz: drugi – piętnasty
15. Troy Corser: szósty – osiemnasty
16. Maxime Berger: jedenasty – dwudziesty
17. Ruben Xaus: czternasty – dwudziesty
18. Roberto Rolfo: osiemnasty – dwudziesty pierwszy
19. Mark Aitchison: jedenasty – dwudziesty trzeci

 

 

IV Poniżej przedstawiam ilość wyścigów, których dany zawodnik nie ukończył. „0” oznacza, że jeździec dojechał do mety każdego wyścigu, w którym wziął udział.
* – zawodnik nie startował we wszystkich dwudziestu sześciu wyścigach sezonu

 

1. Carlos Checa: 1
2. Marco Melandri: 2
3. Max Biaggi: 2*
4. Eugene Laverty: 1

5. Leon Haslam: 3
6. Sylvain Guintoli: 2*
7. Leon Camier: 5
8. Noriyuki Haga: 6
9. Jonathan Rea: 5*
10. Ayrton Badovini: 2
11. Joan Lascorz: 4
12. Michele Fabrizio: 9
13. Tom Sykes: 5*
14. Jakub Smrz: 11*
15. Troy Corser: 6*
16. Maxime Berger: 10
17. Ruben Xaus: 3*
18. Roberto Rolfo: 6*
19. Mark Aitchison: 6

 

Czytaj dalej >>

V Komu z zawodników poszło lepiej w wyścigu niż w kwalifikacjach? Kto po zgaśnięciu czerwonych świateł spadł kilka pozycji niżej? Poniżej przedstawiamy średnią pozycję kierowcy w kwalifikacjach i w wyścigu. Bierzemy tu oczywiście pod uwagę QP i wyścigi, do których zawodnik startował.
„K” = średnia pozycja w kwalifikacjach;
„W” = średnia pozycja w wyścigu

 

1. Carlos Checa: trzeci (K) – drugi (W)
2. Marco Melandri: piąty (K) – trzeci (W)
3. Max Biaggi: szósty (K) – trzeci (W)
4. Eugene Laverty: piąty (K) – piąty (W)

5. Leon Haslam: ósmy (K) – siódmy (W)
6. Sylvain Guintoli: ósmy (K) – ósmy (W)
7. Leon Camier: dziewiąty (K) – ósmy (W)
8. Noriyuki Haga:  dziewiąty (K) – dziewiąty (W)
9. Jonathan Rea: siódmy (K) – siódmy (W)
10. Ayrton Badovini: dwunasty (K) – dziesiąty (W)
11. Joan Lascorz: trzynasty (K) – dziesiąty (W)
12. Michele Fabrizio: jedenasty (K) – dziesiąty (W)
13. Tom Sykes: ósmy (K) – dziesiąty (W)
14. Jakub Smrz: ósmy (K) – jedenasty (W)
15. Troy Corser: dwunasty (K) – dwunasty (W)
16. Maxime Berger: piętnasty (K) – czternasty (W)
17. Ruben Xaus: szesnasty (K) – trzynasty (W)
18. Roberto Rolfo: dwudziesty (K) – czternasty (W)
19. Mark Aitchison: siedemnasty (K) – piętnasty (W)

 

 

VI Poniżej przedstawiamy średnią ilość punktów wywalczonych przez danego kierowcę w pierwszych trzynastu tegorocznych wyścigach, porównując je z tymi wywalczonymi w pozostałych trzynastu. Aby zawodnik mógł zostać uwzględniony w tej klasyfikacji, musiał wziąć udział w minimum dziesięciu rundach (a więc dwudziestu wyścigach).

 

1. Carlos Checa: 19 – 20
2. Marco Melandri: 13 – 17
3. Max Biaggi: 15 – 8
4. Eugene Laverty: 10 – 13

5. Leon Haslam: 9 – 9
6. Sylvain Guintoli: 6 – 10
7. Leon Camier: 9 – 7
8. Noriyuki Haga: 6 – 7
9. Jonathan Rea: 7 – 6
10. Ayrton Badovini: 6 – 7
11. Joan Lascorz: 5 – 8
12. Michele Fabrizio: 7 – 4
13. Tom Sykes: 6 – 5
14. Jakub Smrz: 6 – 3
15. Troy Corser: 4 – 2
16. Maxime Berger: 2 – 3
17. Ruben Xaus: 3 – 0
18. Roberto Rolfo: 2 – 2
19. Mark Aitchison: 1 – 2

 

 

VII W tym miejscu porównamy wyniki zawodników z sezonu 2011 z tymi z roku 2010. Zestawiliśmy tu ilość zwycięstw, podiów, Superpole, najszybszych okrążeń w wyścigu oraz punktów. Pod uwagę są tu oczywiście brani jeźdźcy, którzy ścigali się w obu tych sezonach w kategorii WSBK.
„+” zawodnik w sezonie 2011 uzyskał lepszy wynik niż w poprzednim
„=” zawodnik w sezonie 2011 uzyskał taki sam wynik jak w poprzednim
„-” zawodnik w sezonie 2011 uzyskał gorszy wynik niż w poprzednim

 

Carlos Checa: +12 (zwycięstw); +13 (podiów); +5 (Superpole); +3 (naj. okrążenia); +208 (pkt.)
Max Biaggi: -8 (zwycięstw); -2 (podia); = (Superpole); +3 (naj. okrążenia); -148 (pkt.)
Leon Haslam: -3 (zwycięstwa); -9 (podiów); -1 (Superpole); -2 (naj. okrążeń); -152 (pkt.)
Sylvain Guintoli: = (zwycięstw); +3 (podia); = (Superpole); +1 (naj. okrążenie); -13 (pkt.)
Leon Camier: = (zwycięstw); +1 (podium); = (Superpole); +1 (naj. okrążenie); +44 (pkt.)
Noriyuki Haga: -2 (zwycięstwa); -2 (podia); = (Superpole); +3 (naj. okrążenia); -82 (pkt.)
Jonathan Rea: -2 (zwycięstwa); -5 (podiów); +1 (Superpole); -5 (naj. okrążeń); -122 (pkt.)
Michele Fabrizio: -1 (zwycięstwo); -5 (podiów); = (Superpole); = (naj. okrążeń); -43 (pkt.)
Tom Sykes: +1 (zwycięstwo); +1 (podium); = (Superpole); +1 (naj. okrążenie); +35 (pkt.)
Jakub Smrz: = (zwycięstw); +3 (podia); = (Superpole); = (naj. okrążeń); +17 (pkt.)
Troy Corser: =  (zwycięstw); -2 (podia); -1 (Superpole); = (naj. okrążeń); -78 (pkt.)
Ruben Xaus: = (zwycięstw); = (podiów); = (Superpole); = (naj. okrążeń); -47 (pkt.)

 

 

VIII Teraz porównamy wyniki poszczególnych producentów w sezonie 2011. Bierzemy pod uwagę ilość zwycięstw, podiów, Pole Position oraz najszybszych okrążeń w wyścigu.

 

1. Ducati: 15 (zwycięstw); 27 (podiów); 6 (Superpole); 11 (naj. okrążeń)

2. Yamaha: 6 (zwycięstw); 21 (podiów); 1 (Superpole); 3 (naj. okrążenia)
3. Aprilia: 2 (zwycięstwa); 20 (podiów); 2 (Superpole); 9 (naj. okrążeń)

4. Honda: 2 (zwycięstwa); 5 (podiów); 2 (Superpole); 0 (naj. okrążeń)

5. Kawasaki: 1 (zwycięstwo); 1 (podium); 1 (Superpole); 2 (naj. okrążenia)

6. BMW: 0 (zwycięstw); 3 (podia); 0 (Superpole); 0 (naj. okrążeń)
7. Suzuki: 0 (zwycięstw); 1 (podium); 1 (Superpole); 1 (naj. okrążenie)