Aleix Espargaro

Numer: #20
Narodowość: Hiszpan
Data urodzenia: 30 lipiec 1989
Miejsce urodzenia: Granollers
Debiut: MotoGP: Indianapolis 2009
Zespół: Aspar Team MotoGP
Motocykl: ART
Strona internetowa:
Waga: 70 kg
Wzrost: 181 cm

30 lipca 1989 roku w hiszpańskiej miejscowości Granollers przyszedł na świat Aleix Espargaro. Hiszpan pasję do motocykli odziedziczył po ojcu, który pierwsze „moto” podarował mu niedługo przed czwartymi urodzinami. To pozwoliło mu zaliczyć w wieku pięciu lat pierwsze wyścigi, kiedy to startował w zmaganiach enduro organizowanych nieopodal jego miejsca zamieszkania. Od 1994 roku do momentu, gdy miał dwanaście lat, rywalizował on w różnych Mistrzostwach Katalonii.

Wtedy też przeniósł się on do drogowych wyścigów, startując najpierw na motocyklu Rieju o pojemności 50cc. Widać było, że zmiana nie była dla Aleixa tak traumatyczna, bowiem wygrał Puchary Rieju w Katalonii, Andorze i na koniec hiszpański finał w Manresie. W 2001 roku rywalizował on w serii Open RACC, nadal na motocyklu Rieju, podczas gdy na koniec właśnie tego roku jego ojciec kupił mu Hondę o pojemności 125cc, by mógł rywalizować w Mistrzostwach Katalonii. W tej serii dane mu było wystartować jednak na koniec sezonu 2002, kiedy to jadąc niej pierwszy raz w życiu… wygrał wyścig!

W kolejnym cyklu zmagań dołączył on do zespołu Monlau, w barwach którego wygrał w klasyfikacji generalnej Mistrzostw Katalonii. Do tego startował także w krajowych mistrzostwach CEV, gdzie ostatecznie zajął w tabeli pozycję numer jedenaście. W 2004 roku potwierdził on swoją klasę, wygrywając Mistrzostwa Hiszpanii, co otworzyło mu drogę do serii Grand Prix. Na koniec owego cyklu zmagań wziął on udział z dziką kartą w wyścigu o Grand Prix Katalonii w klasie 125cc, podczas którego dojechał do mety na dwudziestym czwartym miejscu.

W Motocyklowych Mistrzostwach Świata starszy z braci Espargaro na dobre zadebiutował w 2005 roku. Wówczas to, jako team-partner dobrze znanego dziś wszystkim Alvaro Bautisty, jeździł w zespole Seedorf Racing Team. W szesnastu rundach zgromadził on łącznie trzydzieści sześć punktów, co dało mu szesnastą pozycję w klasyfikacji generalnej. Jego najlepszym finiszem było wówczas siódme miejsce zdobyte w Grand Prix Chin.

Przejście do zespołu BQR przed sezonem 2006 nie okazało się dobrym posunięciem. W siedmiu pierwszych wyścigach klasy 125cc nie wywalczył on ani jednego punktu, przez co zastąpił go, od ósmej rundy, Martin Cardenas. Na szczęście w teamie BQR znaleziono dla niego maszynę o pojemności 250cc i to właśnie w tej klasie Aleix spędził resztę sezonu. Poradził sobie znacznie lepiej, ponieważ punktował w siedmiu z dziewięciu wyścigów, w jakich wziął udział. najlepszym finiszem, w drodze po dziewiętnastą lokatę w tabeli generalnej, była dziewiąta pozycja wywalczona na torze Sepang.

W 2007 roku nadal jeździł on w ekipie Blusens, jednak już nie na Hondzie, a na Aprilii. Zmiana ta jednak nie wprowadziła znacznego progresu w wynikach Hiszpana. W klasyfikacji generalnej awansował on na piętnastą pozycję, ale w czołowej dziesiątce uplasował się tylko raz. Ponownie był to malezyjski tor Sepang, na którym to na metę wpadł on właśnie jako dziesiąty.

Na sezon 2008 Aleix zmienił barwy, ale nie zmienił motocykla ani klasy. Nadal jeździł na Aprilii w 250-tkach, ale tym razem w zespole Lotus. Regularnie walczył on o finisze w czołowej dziesiątce, jednak dopiero w Japonii zdobył znacznie lepsza pozycję – siódmą. Potem finisz ten powtórzył jeszcze w Walencji, ale jego najlepszym miejscem wywalczonym w 2008 w zespole prowadzonym przez Daniego Amatriainiego była piąta lokata… z toru Sepang.

W 2009 roku miał on reprezentować zespół Camptella i nadal ścigać się w 250cc. Kariera Espargaro niemalże jednak legła w gruzach, gdy w przededniu rozpoczęcia sezonu team ten wycofał się z dalszej rywalizacji! Ostatecznie jednak Hiszpan podjął się roli zawodnika testowego jednej z maszyn przygotowywanych do startu w klasie Moto2. W połowie sezonu jednak wrócił on do „ćwierćlitrówek”, gdzie w teamie „Aspara” spędził dwie rundy. Zdobył najlepszy finisz w karierze podczas Dutch TT gdzie był czwarty, by potem w Niemczech sięgnął po siódme miejsce.

Na tak dobrą jazdę Hiszpana uwagę zwrócił zespół Pramac Racing startujący w MotoGP, który zaproponował mu dwie dzikie karty. Zastępując Mikę Kallio na Misano i w Indianapolis, sięgnął on, pomimo kompletnego braku wiedzy na temat Desmosedici, po trzynaste i jedenaste miejsce. Na koniec sezonu raz jeszcze powrócił on do tej ekipy, w której tym razem zastąpił kontuzjowanego Niccolo Canepę. Raz jeszcze finiszował w punktach – znów na jedenastej i trzynastej pozycji – co dało mu kontrakt na cały nadchodzący sezon.

Ciężka praca zimą się opłaciła, bowiem Aleix całkiem nieźle wpasował się w Ducati Desmosedici w barwach Pramac Racing. Już we Francji był on dziewiąty, a potem na Mugello zajął pozycję numer osiem. Kolejne rundy były jednak zupełnie nieudanymi w wykonaniu #41, który to musiał czekać aż do zmagań na Phillip Island, by powrócić do dyspozycji z początku sezonu. W klasyfikacji generalnej ostatecznie uplasował się on na czternastym miejscu i chociaż przegrał z innym satelickim kierowcą Ducati – Hectorem Barberą, to pokonał jednak swojego bardziej doświadczonego team-partnera Mikę Kallio.

To jednak nie zapewniło mu miejsca w MotoGP na sezon 2011, a sam team Pramac postanowił podpisać kontrakty z Lorisem Capirossim i Randym de Punietem. Espargaro znalazł więc miejsce w klasie Moto2, gdzie dołączył do zespołu Pons Kalex. Aleixowi ciężko było dopasować się do nowej kategorii, chociaż zaliczył kilka świetnych występów, jak na przykład trzecia pozycja zdobyta w Katalonii czy piąta w Aragonii. To sprawiło, że do końca sezonu walczył o miejsce w klasyfikacji generalnej ze swoim młodszym bratem Polem, z którym to dwunastą lokatę w tabeli wygrał o zaledwie jeden punkt.

Mimo wszystko, pomimo niezbyt zachwycających występów w pośredniej kategorii, Aleix znalazł dla siebie miejsce w MotoGP. Po roku przerwy powróci on w sezonie 2012 do klasy królewskiej, gdzie reprezentować będzie barwy teamu Power Electronics Aspar. W ekipie Jorge Martineza startować będzie na maszynie zgodnej z przepisami CRT i dostarczonej przez Aprilię. Na drugim motocyklu ART w tych barwach, jako team-partner #41, wystartuje natomiast doświadczony Francuz Randy de Puniet.

	MotoGP	Moto2	250cc	125cc	Łącznie
Pierwsze Grand Prix:	2009 – INP	2011 – QAT	2006 – NED	2004 – VAL
Pierwsze Pole Position:
Pierwsze najszybsze okrążenie:
Pierwsze podium:		2011 – CAT
Pierwsze zwycięstwo:
Zwycięstw:	0	0	0	0	0
Drugich miejsc:	0	0	0	0	0
Trzecich miejsc:	0	1	0	0	1
Podiów:	0	1	0	0	1
Pole Position:	0	0	0	0	0
Najszybszych okrążeń:	0	0	0	0	0
Tytułów mistrzowskich:	0	0	0	0	0