Hector Barbera

Numer: #8
Narodowość: Hiszpan
Data urodzenia: 2 listopad 1986
Miejsce urodzenia: Dos Aguas
Debiut: MotoGP: Katar 2010
Zespół: Pramac Racing Team
Motocykl: Ducati Desmosedici GP12
Strona internetowa: www.hectorbarbera.com
Waga: 53 kg
Wzrost: 168 cm

Hector Barbera na świat przyszedł 2 listopada 1986 roku w małej miejscowości Dos Aguas, położonej na przedmieściach Walencji. Liczy ona zaledwie czterystu mieszkańców, spośród których większość zaangażowana jest w wyścigi motocyklowe bądź górskie. Hiszpan już szybko zainteresował się motocyklami, a jego pierwszą maszyną było Derbi Rabasa z silnikiem o pojemności 50cc. Co ciekawe, był on początkowo kupiony dla starszych sióstr Hectora, ale podczas gdy one szybko straciły zainteresowanie, to ich brat wprost przeciwnie.

Pierwszą pasją „Barberixa” był jednak trial, a w rozwijaniu kariery pomagał mu jego wujek. W lokalnych wyścigach trialowych zadebiutował on mając zaledwie sześć lat, w wyścigu w Cullera i chociaż tamte zmagania wspomina jako świetną zabawę, to zakończył je z kilkoma wywrotkami. Dwa lata później na maszynie o pojemności 50cc wywalczył on pierwsze podium w karierze i szybko zdał sobie sprawę, wraz ze swoim opiekunem, że czas przesiąść się na większy motocykl – tym razem na 80-tkę. Przez trzy kolejne sezony – 1995, 1996 i 1997 – w klasyfikacji generalnej lokalnych mistrzostw w trialu zajmował trzecie miejsca. Mając wciąż jedenaście lat, w 1997 roku, wywalczył w końcu upragniony tytuł mistrzowski na motocyklu Beta o pojemności 125cc.

Do wyścigów drogowych Hector przeniósł się w roku 1999, wciąż jednak startując w trialu i zdobywając tytuł v-ce mistrzowski pomimo opuszczenia sporej ilości imprez. Szybko zdał sobie jednak sprawę, że jego przyszłość wiąże się z asfaltem, toteż startował w dwóch seriach: regionalnej Fórmula Airtel i krajowej Caja Madrid. Wywalczył w nich kolejno czwarte i siódme miejsce w klasyfikacji na koniec cyklu zmagań. W obu tych seriach, co warto dodać, startował na motocyklach z silnikami o pojemności 50cc.

W 2000 roku ostatecznie zrezygnował z trialu na rzecz wyścigów drogowych i skupiając się wyłącznie na nich. W serii Fórmula Airtel wywalczył pierwsze miejsce w „generalce”, a w Caja Madrid zakończył sezon na czwartej pozycji. Rok później nastoletni Barbera zamienił hobby na profesjonalną karierę, a startując w serii 125cc Bancaja Fórmula de Campeones wywalczył pierwsze miejsce w tabeli. W 2001 dodatkowo wziął także udział w trzech rundach Mistrzostw Hiszpanii klasy 125cc. Startując w Walencji, na Jerez i torze Jarama miał jednak sporego pecha, bowiem w dwóch z nich się wywracał, a w trzecim miał problemy techniczne.

„Barberixa” zauważył tymczasem słynny Jorge Martinez i wiedział on, że młodzieńcowi należy dać szansę startów w całym cyklu zmagań. Podpisał z nim kontrakt, który w 2002 roku umożliwiał Hectorowi starty zarówno w Mistrzostwach Hiszpanii jak i Motocyklowych Mistrzostwach Świata, w obu przypadkach w klasie 125cc. Nie zmarnował on szansy i w pierwszej serii sięgnął po tytuł mistrzowski, a w zmaganiach Grand Prix wywalczył łącznie pięćdziesiąt punktów i zajął czternastą lokatę w klasyfikacji generalnej. „Aspar” wiedział, że odkrył prawdziwy skarb i szybko podpisał z nim umowę także i na 2003 rok.

Swój drugi cykl zmagań w 125-tkach Barbera także spędził w zespole Jorge Martineza jeżdżąc na Aprilii. W siódmej rundzie sezonu, mającej miejsce w holenderskim Assen, sięgnął on po swoje pierwsze podium. Rundę później, w wieku zaledwie szesnastu lat, Barbera odniósł swoje pierwsze zwycięstwo na torze Donington Park, stając się jednym z najmłodszych triumfatorów wyścigu Grand Prix w historii. Do końca sezonu jeszcze trzykrotnie stawał on na „pudle” – był drugi w Portugalii i trzeci w Walencji – a dodatkowo wygrał wyścig na torze Motegi. Co ciekawe, na obiekcie Estoril sięgnął po średni stopień podium pomimo tego, że startował aż z dwudziestego drugiego pola! Solidna jazda przez cały rok zaowocowała wywalczeniem trzeciej lokaty w klasyfikacji generalnej. Na sezon 2004 pozostał on w najniższej kategorii, ale przeszedł do teamu Seedorf Racing. W jego barwach sięgnął po pierwsze w karierze Pole Position (na torze Rio) i po cztery zwycięstwa – w tym na swym domowym torze w Walencji – i kolejne trzy lokaty na podium. Dzięki temu w klasyfikacji generalnej zajął drugie miejsce.

Na sezon 2005 Hector postanowił przenieść się do klasy 250cc, gdzie związał się z zespołem Fortuna Honda. Nie udało mu się jednak sięgnąć po ani jedno podium czy Pole Position, a najlepszym finiszem była czwarta lokata wywalczona w Australii. To zaowocowało zaledwie dziewiątym miejscem w klasyfikacji generalnej. Kolejny rok spędził on dalej w tej samej ekipie, ale Hondę zamienił na Aprilię. Wybór ten był niemalże strzałem w dziesiątkę, a po drugim miejscu zdobytym w Turcji, podczas kolejnej rundy – odbywającej się w Chinach – sięgnął po debiutancki triumf w „ćwierćlitrówkach”. Niestety złamana ręka, po wypadku na rowerze górskim, wykluczyła go z trzech wyścigów. Sezon zakończył on tymczasem z trzecią lokatą na torze w Walencji i siódmym miejscem w klasyfikacji generalnej.

2007 rok był kolejnym ze sporymi zmianami w życiu „Barberixa”, bowiem przeniósł się on do ekipy Toth Aprilia. I chociaż po owym przejściu spodziewano się wiele, nie był on w stanie walczyć o tytuł i zakończył rok z piątym miejscem w tabeli. Pomimo wywalczenia pięciu lokat na podium, ani razu nie zakończył on wyścigu na pierwszym miejscu. Na kolejny sezon pozostał on w tych samych barwach i wydawało się, że wraca on do dobrej jazdy. Wywalczył dwukrotnie Pole Position i czterokrotnie finiszował w TOP3, ale znów nabawił się kontuzji. Najpierw, po kolizji z Marco Simoncellim, cudem wręcz uniknął urazów po wywrotce na Mugello. Po uszkodzeniu trzech kręgów podczas wywrotki na obiekcie Motegi, Hiszpan musiał jednak pożegnać się z walką w dalszej części sezonu. Pomimo opuszczenia czterech rund, sezon 2008 zakończył on z szóstą pozycją w klasyfikacji.

Długa rehabilitacja przynosiła efekty i na 2009 rok Hector związał się z Teamem Pons. Wydawało się, że będzie to jego ostatni rok w pośredniej kategorii przed przenosinami do MotoGP. Była to też ostatnia szansa na wywalczenie mistrzowskiego tytułu w 250-tkach. W sezonie tym zasłynął on z bycia jednym z najrówniej jeżdżących zawodników, sięgając po trzy zwycięstwa i kolejnych pięć wizyt na podium. Najważniejszym triumfem dla „Barberixa” okazał się być jednak ten z Walencji, który nie dość, że wywalczony przed własnymi kibicami, to także pozwolił mu sięgnąć po tytuł v-ce Mistrza Świata. Tym samym Barbera jest ostatnim w historii zwycięzcą wyścigu klasy 250cc.

Na rok 2010 przeniósł się on do klasy MotoGP, gdzie reprezentował barwy teamu Jorge Martineza jeżdżąc na Ducati Desmosedici. W debiutanckim sezonie wywalczył dziewięćdziesiąt punktów i dwunaste miejsce w klasyfikacji generalnej. Dodatkowo, jedyną rundą, której nie ukończył okazała się być ta na obiekcie Laguna Seca, na którym to notabene ścigał się on po raz pierwszy w karierze. W 2011 nadal reprezentował on barwy „Aspara”, wciąż dosiadając maszyny producenta z Bolonii. mapa online Jego najlepszą lokatą wywalczoną w wyścigu okazało się być szóste miejsce na obiekcie Jerez de la Frontera. Kontuzja, jakiej nabawił się na torze Motegi wyeliminowała go co prawda z wyścigu w Australii, ale i tak sięgnął on po lokatę numer jedenaście w klasyfikacji generalnej.

W nadchodzącym cyklu zmagań Hiszpan nadal ścigać się będzie na Ducati Desmosedici, ale tym razem w barwach jednoosobowego zespołu Pramac Racing…

	MotoGP	250cc	125cc	Łącznie
Pierwsze Grand Prix:	2010 – QAT	2005 – SPA	2002 – JPN
Pierwsze Pole Position:		2006 – CHN	2004 – RIO
Pierwsze najszybsze okrążenie:		2006 – SPA	2003 – NED
Pierwsze podium:		2006 – TUR	2003 – NED
Pierwsze zwycięstwo:		2006 – CHN	2003 – GBR
Zwycięstw:	0	4	6	10
Drugich miejsc:	0	7	2	9
Trzecich miejsc:	0	9	4	13
Podiów:	0	20	12	32
Pole Position:	0	8	1	9
Najszybszych okrążeń:	0	4	6	10
Tytułów mistrzowskich:	0	0	0	0