Michele Pirro

Numer: #51
Narodowość: Włoch
Data urodzenia: 5 lipiec 1986
Miejsce urodzenia: San Giovanni Rotondo
Debiut: MotoGP: Katar 2012
Zespół: Honda Gresini
Motocykl: FTR
Strona internetowa: www.mpirro.it
Waga: 69 kg
Wzrost: 177 cm

Michele Pirro urodził się 5 lipca 1986 roku we włoskiej miejscowości San Giovanni Rotondo. Choć od małego lubił motocykle, tak naprawdę ścigać zaczął się mając lat czternaście. Wtedy to wystartował w klasie 125cc serii Sport Production, gdzie pierwszy triumf odniósł już w swoim trzecim wyścigu i to na wymagającym obiekcie Monza.

W kolejnym sezonie startował on już w 125cc Aprilia Challenge. Wygrał sześć z dwunastu rund i zajął dzięki temu drugie miejsce w klasyfikacji generalnej. Rok później sięgnął tymczasem po tytuł mistrzowski w klasie 125cc Mistrzostw Europy. Do tego, w tym samym cyklu zmagań, zajął pozycję numer dwa w tabeli generalnej w Mistrzostwach Włoch.

W sezonach 2003 i 2004 startował on natomiast z dzikimi kartami w Motocyklowych Mistrzostwach Świata, rzecz jasna w najniższej kategorii. Najpierw wziął udział w Grand Prix Włoch, które zakończył na dwudziestej dziewiątej lokacie. W 2004 roku tymczasem ponownie wystartował na Mugello, tym razem plasując się dziesięć „oczek” wyżej. Na koniec tego samego sezonu wystąpił także i w Walencji, gdzie zastępował kontuzjowanego Marco Simoncelliego. Ostatecznie na metę wpadł jako szesnasty, tracąc do punktów nieco ponad półtorej sekundy.

W 2005 roku zadebiutował on na dobre w najniższej klasie zmagań Grand Prix, ścigając się na motocyklu Malaguti. Co prawda w Chinach wywalczył trzy punkty, ale potem właściwie (poza kilkoma wyjątkami) nie dojechał do mety żadnego wyścigu. Z tego powodu po rundzie o Grand Prix Australii zastąpił go Jules Cluzel, a sam Włoch w „generalce” został sklasyfikowany na trzydziestym trzecim miejscu!

W sezonie 2006 ponownie startował on w 125-tkach, tym razem jednak na Aprilii RS 125 WTR zespołu Blauer. Ścigając się z numerem piętnaście ani razu nie dojechał on do mety na punktowanej pozycji. Na domiar złego, zmuszony był wycofać się z Grand Prix Hiszpanii z powodu kontuzji. Ponownie więc na koniec sezonu zastąpił go inny kierowca. Raz jeszcze po zmaganiach na Phillip Island podziękowano mu za współpracę, a jego miejsce zajął Włoch Andrea Iannone.

Po zupełnie dwóch nieudanych latach spędzonych w klasie 125cc, zdecydował się on przenieść do włoskich zmagań. Zarówno w 2007 jak i 2008 roku startował on w swoich narodowych wyścigach w klasie Superstock 1000. Jeżdżąc na Yamasze YZF-R1 w barwach teamu Yamaha Lorenzini by Leoni dwukrotnie sięgnął po tytuły mistrzowskie.

Wraz z tą ekipą w sezonie 2009 wystartował w FIM World Supersport Championship, startując ponownie na YZF-R6. Na torze Misano World Ciruit sięgnął po pierwsze w karierze Pole Position, ale w wyścigu musiał wycofać się z powodu problemów technicznych. Ostatecznie sezon zakończył na dwunastym miejscu w klasyfikacji generalnej, zdobywając łącznie siedemdziesiąt punktów. Jego najlepszym finiszem była szósta lokata wywalczona na portugalskim torze Portimao. Na tym samym motocyklu i z tą samą ekipą, w 2009 został także Mistrzem Włoch klasy Supersport.

W 2010 roku ponownie ścigał się w World Supersport, jednak zdecydował się zamienić Yamahę na Hondę CBR600RR, a team Lorenzini by Leoni na Hanspree Ten Kate. W barwach holenderskiej ekipy sięgnął po trzecią lokatę w Portugalii oraz zwycięstwo na włoskiej Imoli. Ponownie też wywalczył pierwsze pole startowe na Misano, raz jeszcze nie dojeżdżając tam do mety. W walce przeszkodziła mu jednak wcześniejsza kontuzja nadgarstka, jakiej nabawił się w czeskim Brnie. Ostatecznie w klasyfikacji generalnej był piąty.

W tym samym sezonie Pirro zadebiutował też w Motocyklowych Mistrzostwach Świata w klasie Moto2. W teamie Fausto Gresiniego zastąpił Vladimira Ivanova w Aragonii, kwalifikując się na ósmym i finiszując na czternastym miejscu. To sprawiło, że podpisał kontrakt z włoską ekipą na 2011 rok.

Chociaż start tego sezonu nie był dla niego najlepszym, to na swoim Moriwaki sięgnął po pierwsze podium w karierze zawodnika Grand Prix przy okazji rundy na brytyjskim Silverstone. Na koniec cyklu zmagań, korzystając z załamania pogody w kwalifikacjach, wywalczył Pole Position, a dzień później bez większych problemów sięgnął po zwycięstwo. Triumf ten był tym ważniejszy, że wywalczył go on zaledwie dwa tygodnie po tragicznej śmierci Marco Simoncelliego, który ścigał się w tym samym zespole co Michele, tyle, że w MotoGP. To właśnie swojemu rodakowi #51 zadedykował ten triumf.

Takie wyniki Pirro wystarczyły jednak do tego, by Fausto Gresini podpisał z nim kontrakt na starty w klasie królewskiej w 2012 roku. Do swojej dyspozycji dostanie on jednak motocykl CRT, z ramą stworzoną przez FTR oraz silnikiem pochodzącym z Hondy CBR1000RR i zmodyfikowanym przez Ten Kate.

	MotoGP	Moto2	125cc	Łącznie
Pierwsze Grand Prix:	2012 – QAT	2010 – ARA	2003 – ITA
Pierwsze Pole Position:		2011 – VAL
Pierwsze najszybsze okrążenie:
Pierwsze podium:		2011 – GBR
Pierwsze zwycięstwo:		2011 – VAL
Zwycięstw:	0	1	0	1
Drugich miejsc:	0	0	0	0
Trzecich miejsc:	0	1	0	1
Podiów:	0	2	0	2
Pole Position:	0	1	0	1
Najszybszych okrążeń:	0	0	0	0
Tytułów mistrzowskich:	0	0	0	0