Poznaj debiutantów w Moto3! Część 2

W drugiej części artykułu zostaną przedstawieni trzej bardziej doświadczeni debiutanci, dla których sezon 2017 będzie pierwszy sezonem w pełnym cyklu zawodów. Dodatkowo przedstawimy sylwetkę młodziutkiego Fina, dla którego weekend wyścigowy w Katarze będzie pierwszym weekendem w Mistrzostwach Świata.

Patrik Pulkkinen #4 FIN

Młodziutki Fin, który szesnaście lat skończy dziewięć dni przed pierwszą rundą sezonu w Katarze, będzie najmłodszym uczestnikiem całego cyklu Mistrzostw Świata. Jego przygoda z motocyklami zaczęła się od ojca, który zafascynowany rundą MotoGP w Brnie postanowił kupić minibike swojemu wówczas 3-letniemu synowi. Celem Pulkkinena jest zostanie profesjonalnym kierowcą wyścigowym, dzięki czemu będzie mógł się z tego utrzymywać. W wolnym czasie od ścigania się, trenuje hokej na lodzie, a jego idolami są Jarno Saarinen oraz Marc Marquez.

Pseudonim sympatycznego Fina, to „Postman”, czyli w wolnym tłumaczeni listonosz, niestety historia tego pseudonimu jest na razie nie wyjaśniona. Przygoda Patrika ze ściganiem rozpoczęła się w 2008 roku, kiedy po raz pierwszy wystartował w dwóch rundach Nordic Minimoto Championship w Finlandii i Szwecji, w których dwukrotnie zwyciężył. W kolejnym sezonie Patrik został członkiem szkoły wyścigowej Ajo Motorsports MiniGP, powtórzył zwycięstwo w Nordic Minimoto Championship oraz zwyciężył w National Minimoto Championship, które rozgrywane były w Finlandii. Po świetnych wynikach, Patrik został zaproszony na Światowy Finał NSF100 do Japonii.

W kolejnym sezonie, awans do kategorii B-Junior i dwa zwycięstwa w Finlandii, pierwsze w Pucharze National MiniGP Cup oraz National Minimoto Championship, dodatkowo trzecie miejsce w Nordic Championship, rozgrywane w szwedzkim Kalmar. W między czasie dla dalszego rozwoju, Patrik ścigał się w klubowych zawodach w Motocrossie na motocyklu o pojemności 65cc. Sezon 2011 to po raz pierwszy starty za granicą. Zacznijmy jednak od Skandynawii, gdzie Pulkkinen zwyciężył w National MiniGP Cup oraz przesiadł się na motocykl crossowy o pojemności 85cc. W Mistrzostwach Europy Hondy NSF100 we Francji, Patrik przyjechał na siódmym miejscu oraz był członkiem Światowych finałów w Albacete.

W następnym roku kalendarz startów wyglądał całkiem podobnie. Zwycięstwa w Nordic Championship Honda NSF100 w Norwegii oraz MiniGP 50. W Mistrzostwach Europy rozgrywanych w trzech państwach, Pulkkinen zakończył zawody na najniższym stopniu podium, a największym sukcesem było zwycięstwo w międzynarodowym wyścigu Hondy NSF100 w Berghem w Holandii, na który zapraszani byli utalentowani zawodnicy z całego świata. W roku 2013 nastał moment, aby zacząć startować na motocyklu o pojemności 250cc, z myślą o Motocyklowych Mistrzostwach Świata.

Pierwszy sezon na Hondzie NSF250R w Finnish Road Racing, siódme miejsce w European Moriwaki MDH 250 Junior Cup oraz piąte miejsce w Dutch Moriwaki GP3 Juniorcup. W sezonie 2014, Patrik zwyciężył w europejskim pucharze Moriwaki MDH 250 Junior Cup oraz zajął siódme miejsce w Finnish Road Racing, tym razem na Hondzie 125RS. Całe to doświadczenie zdobyte przez sześć lat startów, otworzyło szansę na starty w Pucharze Red Bulla na sezon 2015 i 2016.

Przez te dwa sezony Pulkkinen nie był zawodnikiem, który walczył o zwycięstwa, jednak jak sam określa, nauczył się wielu cennych rzeczy, min. ostrego hamowania czy prawidłowej pozycji na motocyklu. Zmagania w Red Bull Rookies Cup, kończył odpowiedni na 19-stym i 14-stym miejscu, a jego najlepszy rezultat to piąte miejsce w Brnie. Patrik Pulkkinen zadebiutuje w Mistrzostwach Świata w zespole Peugeot MC Saxoprint z numerem #4.

Marcos Ramirez #42 SPA

Pierwszy z Hiszpańow w zestawieniu debiutantów na sezon 2017. Wydaje się to dość dziwne, z tego względu, że Hiszpanie przez kilka ładnych lat dominowali Motocyklowe Mistrzostwa Świata, zresztą sama firma zarządzająca MotoGP pochodzi z Hiszpanii. Przechodząc do Marcosa Ramireza, który po raz pierwszy pojawi się w pełnym cyklu zawodów, urodził się 16 grudnia 1997 roku w Conil de la Frontera. Marcos swoją przygodę z motoryzacją rozpoczął już w wieku dwóch lat. Pierwszym pojazdem mechanicznym był quad, a do wszystkiego zachęcił go jak w większości przypadków ojciec, który kocha wszystko co związane z kołami i silnikiem, zwłaszcza motocross.

Marcos początkowo zaczynał właśnie w motocrossie, a w między czasie trenował na torach dirt trackowych oraz na minimoto. Starty w wyścigach drogowych rozpoczął w 2007 roku i od razu zwyciężył w lokalnych zawodach w Andaluzji. Jego zamiłowaniem poza jazdą motocyklami jest gimnastyka oraz „Jugar al Padel”, połączenie tenisa ziemnego ze squashem). Jego idolem jest Dani Pedrosa i chce tak jak on, odnosić sukcesy w wyścigach Grand Prix.

W 2008 roku, Ramirez zwyciężył w zawodach Minimoto, regionu Andaluzja na motocyklu o pojemności 70cc. Rok później harmonogram startów był bardziej napięty, jednak młody Hiszpan poradził sobie znakomicie. Zwycięstwo w Mistrzostwach Andaluzji Minimoto oraz drugie miejsce w Mistrzostwach Śródziemnomorskich, oba te starty na motocyklu marki Metrakit 80cc. W tym samym roku, Ramirez startował również na 125-tce – Hondzie RS, w Mistrzostwach Andaluzji, w których zwyciężył. Zajął również drugie miejsce w Mistrzostwach Extremadura 125GP.

Kolejny sezon w wykonaniu Marcosa, to zwycięstwo w Mistrzostwach Andaluzji kategorii 125cc oraz w Mistrzostwach Motodes kategorii Pre GP 125. W sezonie 2011 powtórzył oba te sukcesy i w przyszłym sezonie, po gładkim przejściu eliminacji, mógł się przygotowywać do Pucharu Red Bull Rookies Cup. Starty w Red Bull Rookies Cup rozpoczął od drugiego miejsca w Jerez, a w sezonie 2012, aż trzykrotnie stawał na drugim stopniu podium co pozwoliło mu uplasować się na szóstej pozycji w klasyfikacji generalnej, w tym samym sezonie, Marcos Ramirez startował w Juniorskich Mistrzostwach Świata, które ukończył na piątym miejscu. Jak na debiutancki sezon w obu seriach wyścigowych, można śmiało powiedzieć, że zaczęło się bardzo obiecująco.

Sezon 2013 to dokładnie ten sam kalendarz startów. Niestety w Pucharze Red Bulla dopiero piąte miejsce w generalce, Ramirez meldował się na najniższym stopniu podium, aż pięciokrotnie. Dużo lepiej poszło w Juniorskich Mistrzostwach Świata, które zakończył z tytułem wicemistrza. Zabrakło zaledwie jednego punkcika, a wszystko rozstrzygnęło się w ostatnim wyścigu w Jerez, gdzie Ramirez dojechał drugi, a nowym Mistrzem został Fabio Quartararo, który wyprzedził Ramireza o punkt.

Celem na sezon 2014 były starty w najniższej kategorii Motocyklowych Mistrzostw Świata, jednak Ramirez nie znalazł się w kręgu zainteresowania żadnego z zespołów i po raz trzeci z rzędu wystartował w Juniorskich Mistrzostwach Świata, które tym razem ukończył na piątym miejscu. Jednak podczas czwartej rundy cyklu MotoGP na torze w Jerez de la Frontera, Marcos Ramriez zadebiutował w klasie Moto3 w zespole Calvo Team. Swój pierwszy wyścig ukończył na dwudziestym pierwszym miejscu.

W roku 2015 po raz kolejny nie udało się wystartować w Mistrzostwach Świata Moto3, więc w celu dalszego rozwoju Marcos spróbował swoich sił w Mistrzostwach Świata Supersport, zarządzanych również przez Dorna Motorsports. Ramirez wystartował w sześciu rundach, dosiadając aż trzech motocykli, kolejno były ty Kawasaki, Yamaha i Honda. Na motocyklu Hondy osiągnął dwa swoje najlepsze rezultaty, były to miejsca 11 i 12. Cały sezon Ramirez ukończył na dwudziestej pierwszej pozycji w generalce i nie był to najlepszy sezon w jego wykonaniu, a starty na motocyklu o pojemności 600cc były jak sam stwierdził lekko przesadzone, jednak na pewno nauka nie poszła na marne.

W roku ubiegłym Marcos Ramirez postanowił powrócić do Juniorskich Mistrzostw Świata i ponownie chciał pokazać swoje umiejętności z myślą o awansie do Mistrzostw Świata Moto3. W końcu się udało i to w połowie sezonu, jednak zaczynając od startów w juniorskim odpowiedniku, Ramirez w barwach Leopard Racing, na motocyklu KTM zdobył tytuł wicemistrza, drugi w karierze.

Tym razem również zabrakło niewiele, jednak od połowy sezonu, od rundy w Austrii, Marcos rozpoczął starty w zespole Platinum Bay Real Estate na motocyklu Mahindry w Motocyklowych Mistrzostwach Świata. Z pośród dziewięciu startów, ukończył sześć, a z końcem sezonu prezentował na prawdę świetną formę. Dwa pozaeuropejskie wyścigi w Australii i Malezji ukończył w TOP 10, odpowiednio na siódmym i szóstym miejscu.

Marocs Ramirez nazbierał już dziesięć startów w kategorii Moto3, jednak dopiero sezon 2017 będzie pierwszym w pełnym cyklu zawodów. Ramirez zostaje w zespole Platinum Bay Real Estate, tym razem zmieni się tylko marka motocykla. Hiszpański zespół zamienił Mahindrę na KTM, a Ramireza będziemy mogli oglądać z numerem #42. Hiszpan podczas pierwszych oficjalnych testów w Jerez był najlepiej spisującym się zawodnikiem spośród debiutantów.

Lorenzo Dalla Porta #48 ITA

Lorenzo Dalla Porta to urodzony 22 czerwca 1997 w Prato, Włoch, który swoją przygodę z motocyklami rozpoczął w wieku pięciu lat. Co ciekawe jego pasję do motoryzacji zapoczątkowała babcia, która kupiła małemu Lorenzo minibike i zaprowadziła go na jego pierwsze zawody. Pasją do motoryzacji żyła cała rodzina, w tym jego ojciec, który pomagał mu w początkowej przygodzie z dwoma kołami. Lorenzo od najmłodszych lat rozpoczął przygodę z lokalnymi wyścigami w rejonie Toskanii, zbierając kilka tytułów w pierwszych trzech latach startów.

Pierwszy start w mistrzostwach Tuscan, Dalla Porta ukończył na drugim miejscu i był to rok 2005. Następnie wystąpił w tym samym cyklu mistrzostw, tym razem w kategorii Junior A, w której został mistrzem. Lorenzo powtórzył ten sukces rok później, a dodatkowo wziął udział w Mistrzostwach Europy Pocket Bikes, w których był siódmy, oraz w Mistrzostwach Włoch (8 miejsce).

W kolejnym roku startów, Dall Porta przeniósł się do wyższej kategorii Junior B w tym samym cyklu zawodów, które zakończył na dziesiątym miejscu w generalce. Jak widać Dalla Porta nie zwyciężał we wszystkich zawodach, w których brał udział, jednak dzięki ciężkiej pracy, mógł dalej się rozwijać. W sezonie 2009 wystartował w Pucharze Honda Italia Racing Project Trophy i ukończył je na czwartym miejscu.

Kolejny rok występów to bardzo popularna seria dla młodych włoskich kierowców, Mistrzostwa Włoch MiniGP na motocyklu o pojemności 70cc i ósme miejsce w generalce. W kolejnym roku, przesiadka na motocykl o pojemności 80cc i drugie miejsce w Mistrzostwach Włoch. Sezon 2012 dla Dalla Porty był tym na który wszyscy młodzi zawodnicy czekają, równocześnie okazał się przełomowym. Przesiadka na motocykl Aprilii o pojemności 125cc i udział w Mistrzostwach Włoch, który zwieńczył tytułem mistrzowskim.

Sezon później to zmiana regulaminowa spowodowana wprowadzeniem do Mistrzostw Świata kategorii Moto3. Tym samym, w Mistrzostwach Włoch również utworzono kategorię odpowiadającą Moto3, w której Lorenzo wystartował na motocyklu ekipy Oral, mistrzostwa ukończył na jedenastym miejscu. Rok później Dalla Porta ponownie wystąpił w Mistrzostwach Włoch w tym samym zespole, tym razem o podzespołach Peugeota.

Dalla Porta został trzecim zawodnikiem Mistrzostw Włoch, kategorii Moto3 i w przyszłym roku przygotowywał się do startów w Juniorskich Mistrzostwach Świata, zakontraktowany w zespole Husqvarny. Mistrzostwa te ukończył na dziewiątym miejscu, a w ramach dobrej postawy, w drugiej części sezonu zastąpił Isaaca Viñalesa w zespole Husqvarny w Motocyklowych Mistrzostwach Świata kategorii Moto3.

Znakomita postawa Dalla Porty (8 miejsce w GP Wielkiej Brytanii, czy 11 miejsce w GP San Marino) zaowocowała członkostwem w akademii VR46. W ostatnim sezonie Dalla Porta otwarcie stwierdził, że będzie walczył o tytuł w Juniorskich Mistrzostwach Świata i oczekiwania te się spełniły. W między czasie Lorenzo zastąpił zawieszonego Romano Fenatiego w ekipie Valentino Rossiego, który jest jego idolem.

W sezonie tym, Dalla Porta błyszczał w poszczególnych sesjach treningowych i kwalifikacyjnych, jednak nie mógł znaleźć przełożenia na wyścigi. Najlepszym rezultatem było 10 miejsce w TT Assen, jednak starty w jednym z najlepszych zespołów w Moto3, pod okiem legendy, Valentino Rossiego musiały dać ogromną dawkę wiedzy i podniesienia swoich umiejętności. W sezonie 2017, Lorenzo Dalla Porta wystąpi w zespole Aspar Mahindra, z numerem #48.

Co ciekawe, jak mogliśmy przeczytać wcześniej, idolem Dalla Porty jest Valentino Rossi, którego ceni za jego charakter, a drugim ulubionym zawodnikiem jest Jorge Lorenzo, którego z kolei podziwia za styl jazdy. Innym czynnikiem łączącym tych dwóch zawodników jest imię Dalla Porty oraz numer, z którym w najniższych klasach występował Jorge Lorenzo.

Albert Arenas #75 SPA

Ostatnim z debiutantów w sezonie 2017 jest 21-letni Hiszpan z Girony. Motocykle od zawsze były jego ważną częścią życia, odkąd był małym chłopcem. Lubił sport z dawką adrenaliny, szczególnie powiązany z dwoma kołami i silnikiem. Po raz pierwszy wsiadł na minibike zimą 2000 roku, krótko przed piątymi urodzinami. Polubił to tak bardzo, że w liście do Św. Mikołaja jego mały motocykl był na pierwszym miejscu. W wieku pięciu lat rozpoczął od motocrossu, a w wieku sześciu lat był jednym z lepszych ze swoich rówieśników i szybko zamienił starty na torze motocrossowym, na te na torach wyścigowych.

Swoje pierwsze starty rozpoczął w roku 2003 w Mistrzostwach Katalonii w motocrossie, które kontynuował w 2004 roku. W roku 2005, Albert zajął drugie miejsce w Mistrzostwach Katalonii w motocrossie oraz piąte miejsce na motocyklu 50cc. Kolejny rok i przesiadka na crossa o pojemności 65cc oraz minibike 70cc i odpowiednio drugie i pierwsze miejsce w Mistrzostwach Katalonii, w których w następnym roku był trzeci. W roku 2008 Arenas wystąpił w Mistrzostwach Hiszpanii i Katalonii na motocyklu o pojemności 80cc i ukończył ten sezon z podwójnym tytułem mistrzowskim.

Albert wyróżniał się na tle swoich równie młodych rywali i w roku 2009 nastąpił moment, w którym Arenas rozpoczął drogę do najniższej kategorii Mistrzostw Świata. Albert Arenas wystartował w Mistrzostwach Hiszpanii kategorii Pre GP 125cc, które ukończył na piątym miejscu, a już rok później był najszybszym zawodnikiem w całym cyklu mistrzostw. W między czasie wystartował w Mistrzostwach Europy Hondy NSF 100cc, które również zwyciężył oraz Mistrzostwach Katalonii 125cc, w których był drugi.

W roku 2011 przyszedł czas na główną kategorię 125cc w Mistrzostwach Hiszpanii, starty motocyklem Hondy, Arenas ukończył na szesnastym miejscu. Dokładnie ten sam scenariusz napisany został rok później, a w roku 2013 w Mistrzostwach Hszpanii kategorii Moto3, Arenas uplasował się na dziesiątym miejscu. W roku kolejnym, Arenas postanowił zmierzyć się z zawodnikami z całego świata, startując w Juniorskich Mistrzostwach Świata na motocyklu Mahindry i kończąc zmagania na dziesiątym miejscu.

W tym samym roku, Arenas zadebiutował w Mistrzostwach Świata na torze im. Ricardo Tormo w Walencji w ekipie Calvo Team, jednak nie ukończył wyścigu. Sezon 2015, był najlepszym w historii startów Alberta Arenasa. Hiszpan został wicemistrzem Juniorskich Mistrzostw Świata, wygrywając min. dwa wyścigi w Walencji, tym razem na motocyklu Husqvarny.

Kolejny sezon 2016 miał być tym, w którym Arenas powalczy o tytuł tych prestiżowych juniorskich zawodów. W połowie sezonu 2016 Arenas zastąpił Jorge Martina w zespole Mahindry, a gdy Hiszpan wrócił, starty w drugiej części sezonu zaproponował Peugeot. Pierwsze i niestety ostatnie punkty w zeszłym sezonie, Albert zdobył podczas GP Japonii i były to dwa oczka. Aktualnie Arenas jest gotowy do debiutu w pełnym cyklu mistrzostw, w zespole Aspar Mahindra. Będziemy mogli oglądać go na motocyklu z numerem #75.

Już za tydzień będzie wiadomo jak poszło debiutantom w pierwszym wyścigu sezonu 2017 w Katarze. Stawka wydaje się dość wyrównana i z pewnością czeka nas niesamowity sezon, w tej niezwykle emocjonującej kategorii, w której każdy walczy o to, by w przyszłości stanąć na starcie wyścigów królewskiej kategorii.