Dziś kolejna część artykułu, który ma na celu przybliżyć przepisy panujące w serii MotoGP. Tym razem przedstawiamy budowę kasków, których to używają zawodnicy Motocyklowych Mistrzostw Świata. Zapraszamy do lektury.
Oczywiście nie do pomyślenia jDziś kolejna część artykułu, który ma na celu przybliżyć przepisy panujące w serii MotoGP. Tym razem przedstawiamy budowę kasków, których to używają zawodnicy Motocyklowych Mistrzostw Świata. Zapraszamy do lektury.
Oczywiście nie do pomyślenia jest, żeby zawodnik MotoGP (czy każdej innej klasy) ścigał się bez kasku, który jest jedną z podstawowych rzeczy chroniących jeźdźca. Tak zwane potocznie skorupy wraz z butami, rękawicami, kombinezonem oraz wzmocnionymi ochraniaczami na kręgosłup i klatkę piersiową są rozwinięte na bardzo wysokim poziomie.
W Motocyklowych Mistrzostwach Świata, gdzie zawodnicy klasy MotoGP ścigają się z prędkościami przekraczającymi 320 km/h, godny zaufania kask to podstawa dla każdego jeźdźca.
PODSTAWOWA BUDOWA:
Kaski podstawową budową nie różnią się od tych „normalnych”, których używa się na ulicy. Jedyne różnice pomiędzy nimi zależą od potrzeb zawodnika, a więc kształt, wielkość a przede wszystkim komfort. Wewnętrzne „akcesoria” nakrycia głowy podczas wyścigu mogą się od siebie nieco różnić, w zależności od panujących warunków atmosferycznych.
Dla producentów kasków, bez wątpienia Mistrzostwa Świata klasy MotoGP mogą stanowić zarówno renomę danej marki jak i pomóc zebrać im potrzebne informacje tak, aby mogli oni (producenci) ulepszać ich rynkowe produkty.
Większość zawodników na każde Grand Prix zabiera ze sobą cztery kaski. Jeden z nich jest przystosowany na deszczową pogodę, tak, aby zapobiegał parowaniu lub „zamgleniu” wizjera. Jeszcze jeden potrzebny jest w razie, gdy podstawa skorupa zostaje uszkodzona.
BARWNE PROJEKTY:
Prócz faktu, że kask ma przede wszystkim chronić zawodnika, to jest on też częścią barwnego wyposażenia jeźdźców. Wielu z nich ma swoje nakrycia głowy barwnie pomalowane, co może wyrażać zarówno ich gusta jak i osobowość.
Wyróżniające się kolory, bądź numer czy nazwisko zawodnika na kasku umożliwiają zarówno obecnym na torze kibicom, jak i komentatorom telewizyjnym lepiej rozpoznawać jeźdźców.
Rysunki na kaskach mogą wyrażać osobowość jeźdźca ale też „wysyłać wiadomość” do fanów, swoich miłości czy do rywali. Słynny Aldo Drudi projektuje kaski Valentino Rossiego, który ma kilka różnych malowań skorup podczas całego sezonu (jednak zawsze są na nich słońce i księżyc). Inni zawodnicy wolą umieszczać na swych nakryciach głowy różne maskotki, np.: kangur (Casey Stoner), jeż (Marco Melandri) czy małe dzieci władające szablą (Dani Pedrosa). Nieraz na kaskach możemy zobaczyć nazwy kilku sponsorów.
KLUCZOWE ELEMENTY:
Podstawowym celem kasku jest ochrona twarzy i głowy jeźdźca podczas wypadku. Jeżeli chodzi o dane techniczne, to najważniejszą sprawą w projekcie wyścigowego nakrycia głowy jest pięć rzeczy: aerodynamika, komfort, bezpieczeństwo, widoczność i waga.
Materiał, z którego wykonuje się kaski musi być zarazem lekki ale też wytrzymały na zgniatanie. Im lżejsza i bardziej komfortowa będzie skorupa, tym lepiej zawodnik będzie się w niej czuł. Kształt i projekt aerodynamiczny musi zarówno ułatwiać swobodny przepływ powietrza jaki i odpowiednią wentylację.
Kask zbudowany jest z zewnętrznej powłoki, wewnętrznej wyściółki, wizjera oraz zapięcia.
Zewnętrzna powłoka robiona jest z takich materiałów jak włókno szklane, karbon, kevlar czy poliuretan. Są one ze sobą łączone tak, aby w razie upadku, energia powstała w wyniku uderzenia „rozeszła” się a nie przeszła na głowę. Kaski poddawane są rygorystycznym testom z użyciem specjalnych młotków by sprawdzić maksymalną siłę nacisku na zewnętrzną warstwę.
Wewnętrzna wyściółka musi być dobrze przymocowana do zewnętrznej skorupy. Ma ona za zadanie chronić czaszkę i zapewniać komfort zawodnikowi. Wyściółka musi dobrze pasować do takich części twarzy jak: skroń, nos, czoło i szczęka. Ważna jest też akustyka, bowiem zawodnik musi słyszeć zarówno silnik jak i jadących tuż za lub tuż przed nim rywali.
WIZJER:
Wizjer który znajduje się z przodu kasku, jest skonstruowany ze specjalnych plastików a dodatkowo ma dwa zadania. Pierwszym z nich jest fakt ochrony zawodnika przed różnego typu owadami, kroplami deszczu, drobinek z toru a w szczególnych wypadkach nawet przed ptakami.
Drugą funkcją jest zapobieganie parowania lub zamglenia podczas deszczowych warunków pogodowych. Wszystko to za sprawą bardzo dobrze rozwiniętych przez producentów systemów wentylacji. Jednak pomimo tego, zawodnik bardzo się poci w takim kasku i między sesjami musi „suszyć” wewnętrzna wyściółkę.
W końcu, system mocowania kasku musi być bardzo bezpieczny, bowiem jego zadaniem jest „utrzymanie” wyścigowego nakrycia głowy podczas upadku itd.
Poniżej przedstawiamy w jakich kaskach jeżdżą poszczególni zawodnicy:
AGV: Valentino Rossi
Arai: Dani Pedrosa, Colin Edwards, John Hopkins, Shinya Nakano, Nicky Hayden
Airoh: Anthony West
Nolan: Casey Stoner, Marco Melandri
Shark: Randy de Puniet, Sylvain Guintoli
Shoei: Chris Vermeulen, Toni Elias
Suomy: James Toseland, Loris Capirossi
Vemar: Andrea Dovizioso, Alex de Angelis
X-lite: Jorge Lorenzo
Na kolejną część artykułu zapraszamy do naszego portalu już jutro, kiedy to przybliżymy budowę kombinezonów, których to używają zawodnicy Motocyklowych Mistrzostw Świata.
Źródło: www.motogp.com
Zdjęcie: Fiat Yamaha