Jedno kółko na Mugello z „Dovim”

PROSTA START-META

Specjalny punkt toru Mugello to miejsce, gdzie hamuje się przed pierwszym zakrętem. Dodatkowo prosta jest nieco nachylona, a gdy pędzisz po niej z prędkością ponad 330 km/h i nieco ujmiesz gazu zbyt wcześnie, lub dotkniesz tylnego hamulca, przednie koło automatycznie zaczyna „wierzgać” we wszystkie strony. Przy takiej prędkości bardzo ciężko jest kontrolować motocykl, bowiem przed hamowaniem następuje mała zmiana kierunku, a gdy dodamy do tego wszystkiego adrenalinę…

 

ZAKRĘT PIERWSZY – „SAN DONATO”

„San Donato” to naprawdę trudny zakręt, a ponieważ tor jest bardzo szeroki, można go przejechać na wiele sposobów. Wjeżdżasz w niego ze sporą prędkością, dodatkowo zjeżdżając w dół, a wychodzisz już pod górkę.

 

ZAKRĘTY DRUGI I TRZECI – „LUCCO” I „POGGIO SECCO”

Jadąc pod górę (po wyjściu z „San Donato”), dojeżdżamy do pierwszej szykany na tym torze, która jest dość problematyczna jeśli chodzi o ustawienia zawieszenia. Dodatkowo jest tu sporo dziur, przez co motocykl mocno wibruje. Musisz przejechać te zakręty niezwykle gładko, aby nabrać dobrej prędkości.

 

ZAKRĘTY CZWARTY I PIĄTY – „MATERASSI” I „BORGO SAN LORENZO”

To kolejna szykana na tym torze, która jest nieco wolniejsza od poprzedniej. Można ją jednak przejechać bardziej prosto, dzięki czemu możesz pokonać ją z większą prędkością, nie pozwalając na znaczny spadek obrotów silnika.

ZAKRĘTY SZÓSTY I SIÓDMY – „CASANOVA” I „SAVELLI”

Tu zaczyna się historyczna sekcja, w której zjeżdżasz w dół, gdzie jest najlepsza atmosfera i gdzie zawsze przychodzi najwięcej ludzi. Osoby z fan-clubów przybywają tu już tydzień wcześniej, żeby zarezerwować swoje miejsce i walczą o nie z wszelką cenę. To bardzo trudna szykana, bowiem dohamowujesz do niej zjeżdżając jednocześnie z górki. W takiej sytuacji zawsze jest trudniej zmienić kierunek jazdy, bowiem przerzucając motocykl z jednej strony na drugą nadal jedziesz w dół. Musisz też dobrze wyjść z tej szykany, bowiem od tego zależy to, jak przejedziesz następny zakręt.

 

ZAKRĘTY OSIEM I DZIEWIĘĆ – „ARRABBIATA 1 I 2

Te dwa łuki są najpiękniejszymi, ale zarazem najtrudniejszymi spośród wszystkich torów Mistrzostw Świata. „Arrabbiata 1” prowadzi w dół aż do momentu, gdy w połowie zaczyna się jechać pod górę. W tym miejscu rozwija się sporą prędkość, zanim wejdzie się w zakręt „Arrabbiata 2”, który według mnie jest najpiękniejszym na świecie. To ślepy łuk, wznosi się naprawdę wysoko, przez co nie masz żadnego punktu odniesienia. Gaz otwierasz intuicyjnie, przez co ciężko jest tu jechać na maksimum.

 

ZAKRĘTY DZIESIĘĆ I JEDENAŚCIE – „SCARPERIA” I „PALAGIO”

Po podjeździe pod górkę, a później zjeżdżając z niej, dojeżdżamy do kolejnej szykany. Tu również można jechać dość szybko, ale trzeba uważać na dziury, które znowu utrudniają jazdę.

 

ZAKRĘT DWANAŚCIE – „CORRENTAIO”    

Wjeżdżając w ten zakręt nadal jedziesz w dół, a sam łuk ciągnie się w prawo praktycznie w nieskończoność. Musisz jechać w nim naprawdę ciasno, bowiem przez to, że jedziesz z górki, wynosi cię na zewnętrzną. Już na wyjściu musisz ostro się skoncentrować na przygotowaniu do następnej szykany.

 

ZAKRĘTY TRZYNAŚCIE I CZTERNAŚCIE – „BIONDETTI”

To trudna szykana, bardzo szybka i z dużą ilością dziur. Jedziesz niezwykle szybko, a nierówności asfaltu towarzyszą ci aż do ostatniego zakrętu.

 

ZAKRĘT PIĘTNAŚCIE – „BUCINE”

„Bucine” to jeden z najtrudniejszych zakrętów na tym torze, ponieważ wjeżdżasz w niego jadąc w dół i gdy jesteś w samym środku, nieco się załamuje, przez co zjeżdżasz jeszcze szybciej, automatycznie wyjeżdżając na prostą startową. To długi lewy łuk, który musisz pokonać jak najlepiej, by później dobrze wyjść na prostą. Przejechanie go jest również bardzo ważne ze względu na ostateczny czas okrążenia.