To już cztery lata… Rocznica śmierci Daijiro Kato

DAIJIRO KATO – Tragicznie zmarły, młody, lubiany i utalentowany kierowca zespołu Gresini Racing. Na zawsze pozostanie w pamięci całego zespołu i nas, kibiców tego sportu. Jego numer — #74 — stał się, ku jego czci, częścią logo zespołDAIJIRO KATO – Tragicznie zmarły, młody, lubiany i utalentowany kierowca zespołu Gresini Racing. Na zawsze pozostanie w pamięci całego zespołu i nas, kibiców tego sportu. Jego numer — #74 — stał się, ku jego czci, częścią logo zespołu. Ku pamięci.

Daijiro Kato urodził się dnia 4-tego lipca 1976 roku w Saitamie, w Japonii. Swą przygodę z motocyklami rozpoczął w wieku zaledwie 3 lat, kiedy to wystartował w zawodach pocket bikes. Dwa lata później zaliczył debiut w Mistrzostwach tej kategorii, by w roku 1985 zdobyć Mistrzostwo w tych zawodach.

W sezonie 1987 zadebiutował w zawodach mini-bikes. Rok później zdobył mistrzostwo tej ‘kategorii’, którego nie oddał aż do 1991 roku. Kolejny sezon, to debiut w wyścigach motocyklowych. W 1994 roku zdobył 7me miejsce w klasyfikacji generalnej Mistrzostw Japonii w 250cc, zdobywając przy tym jedno zwycięstwo.

Japończyk zadziwił wszystkich w 1996 roku gdy – dzięki tzw. „dzikiej karcie” – wziął udział w GP na torze Suzuka kategorii 250cc, kończąc wyścig na trzecim miejscu, tuż za doświadczonymi Biaggim i Numatą. Od tego czasu stał się ulubieńcem i faworytem kibiców. W tym samym sezonie zdobył też V-ce mistrzostwo Japonii kategorii 250cc.

Sezon 1997 i 1998 zakończył na odpowiednio pierwszym i ósmym miejscu klasyfikacji generalnej Mistrzostw Japonii 250cc. W tych samych latach zdobywał zwycięstwa kategorii 250cc na torze Suzuka. W 1999 zdobył V-ce Mistrzostwo Japonii 250cc.

Swoją „pełnoetatową” karierę w Mistrzostwach Świata rozpoczął w 2000 roku, w klasie 250cc. Swój debiutancki sezon tej kategorii zakończył na trzecim miejscu w klasyfikacji generalnej (259pkt.), punktując w każdym wyścigu i zdobywając 4 zwycięstwa (Japonia, Portugalia, Brazylia i Motegi). Wygrał też wtedy z C. Edwardsem wyścig „Suzuka 8 Hour”.

W kolejnym sezonie zdobył tytuł mistrza świata „ćwierćlitrówek”, zaliczając tylko jeden wyścig bez punktów, zdobywając 11 zwycięstw na 16 wyścigów, bijąc przy tym rekord Mika Hailwooda, który w jednym sezonie odniósł 10 tryumfów w 250tkach. Po tym sezonie przeniósł się do kategorii 500cc.

Sezon 2002 spędził na „nauce” w najwyższej klasie — MotoGP. Rok ten zakończył na 7-mym miejscu w Mistrzostwach oraz z prestiżowym tytułem „Rookie of the Year” (tłumacząc: Debiutant Roku). Wygrał również z Colinem Edwardsem wyścig „Suzuka 8 Hour”.

Niestety nadszedł pierwszy wyścig sezonu 2003. Był to 6-ty kwietnia. Na trzecim okrążeniu wyścigu o GP Japonii na torze Suzuka, jadąc z prędkością blisko 200km/h Daijiro stracił panowanie nad motocyklem (choć do dziś nie wiadomo co się wtedy naprawdę stało), na zakręcie 130R wypadł z toru i uderzył w betonową bandę, która, jak się później okazało, znajdowała się zbyt blisko toru.

Niemniej jednak nie wywieszono czerwonej flagi. Japończyk został zabrany z toru w „pośpiechu” nie zważając na jego ciężkie obrażenia. Kato odniósł ciężkie obrażenia mózgu, złamania barku i kończyn, przestawienie 1 i 2 kręgu ze złamaniem 3 i uszkodzeniem rdzenia kręgowego. Pracę serca wznowiono w karetce w wyniku reanimacji. Wystąpiły pozytywne zmiany takie jak zwiększone ciśnienie krwi i bardziej wyczuwalny puls. Jednakże w wyniku obrażeń rdzenia kręgowego Daijiro nie osiągnąłby nigdy pełnej sprawności. Po wypadku kierowcę w stanie śpiączki przewieziono do szpitala. Jednak po niemal dwóch tygodniach walki o jego życie, nie udało się go uratować (zmarł 19-tego kwietnia 2003 roku).

Podczas kolejnej rundy MotoGP, w Południowej Afryce, przed startem wyścigu, uczczono minutą ciszy śmierć Daijiro Kato. Gdy zwyciężył wtedy Sete Gibernau, w mniej niż tydzień po śmierci młodego zawodnika, podniósł on ręce ku niebu, co miało oznaczać, że to zwycięstwo dedykuje właśnie Japończykowi. Po wyścigu powiedział on: „Daijiro jechał ze mną”.

Daijiro Kato zostawił żonę i dwójkę małych dzieci. Jedno z nich urodziło się kilka dni przed wypadkiem. Jego śmierć była pierwszym tragicznym wypadkiem w klasie MotoGP od czasu wypadku Nobuki Wakai, który zginął w 1993 podczas GP Hiszpanii. Przyczyna wypadku Kato była zagadką: problem techniczny, kolizja z innym kierowcą, high-side (poślizg tylnego koła w wypadku, którego kierowca zostaje zrzucony z motocykla) wszystko to mogło spowodować wypadek.

Jednakże śledztwo przeprowadzone przez Hondę wykluczyło mechaniczną usterkę. Prawdopodobnie wypadek mistrza klasy 250cc był spowodowany stratą przyczepności tylnego koła. Sześciomiesięczne śledztwo, któremu przewodniczył prof. Ichio Kageyama z College of Industrial Technology w Nihon, zakończyło się wnioskiem, iż Kato za bardzo starał się dogonić uciekającą grupę i przy hamowaniu z prędkości 170 km/h (przed szykaną ) tylne koło zaczęło się ślizgać.
Kiedy Japończyk kontrolował ślizg przez redukowanie hamowania wtedy motocykl zaczął wierzgać jeszcze bardziej, chwiać się z boku na bok (oscylacja). Ten brak stabilizacji spowodował brak równowagi i Kato został przerzucony przez lewą stronę motocykla, co nie dało mu szans na dotkniecie prawą nogą tylnego hamulca.
Ten splot wydarzeń zakończył się zjechaniem z kursu i trafieniem w bandę. Po kontakcie z bandą Kato ciągle jechał na motocyklu, lecz później uderzył w kolejną barierę z gąbki, co zakończyło się ciężkimi obrażeniami.

18 maja 2003 r. prawie tysiąc fanów zebrało się na ceremonii pożegnalnej Daijiro Kato, która odbyła się w siedzibie Hondy w Tokyo. Chcieli powiedzieć mu: „Dziękujemy i do widzenia” oraz to jak bardzo za nim tęsknią, jak bardzo im przykro z powodu jego śmierci oraz jak dużo od niego oczekiwali.

Daijiro Kato – dane osobiste:
-Numer startowy: 74
-Data urodzenia: 4 lipca 1976 r.
-Miejsce urodzenia: Saitama, Japonia
-Narodowość: Japończyk
-Debiut w GP: 1996 rok, dzika karta w GP Japonii 250cc
-Pierwsze zwycięstwo w GP: 1997 rok, dzika karta w GP Japonii 250cc
-Tytuły: 1 (2001 r., Mistrz Świata 250cc)

Sukcesy sportowe:
-rok 1979: Debiut w zawodach „pocket bikes”
-rok 1981: Debiut w mistrzostwach „pocket bikes”
-rok 1985: Mistrzostwo Japonii Pocket Bikes
-rok 1987: Debiut w zawodach mini-bikes
-rok 1988: do 1991 Mistrzostwo Japonii Mini-bikes
-rok 1992: Debiut w wyścigach motocyklowych
-rok 1994: 7-me miejsce w Mistrzostwach Japonii 250cc, jedno zwycięstwo
-rok 1996: V-ce Mistrz Japonii 250cc, cztery zwycięstwa;
debiut w zawodach ‘serialu’ Grand Prix – GP Japonii, trzecie miejsce
-rok 1997: Mistrzostwo Japonii 250cc;
zwycięstwo w GP Japonii 250cc
-rok 1998: 8-me miejsce w Mistrzostwach Japonii 250cc;
zwycięstwo w GP Japonii 250cc
-rok 1999: V-ce Mistrzostwo Japonii 250cc
-rok 2000: 3-cie miejsce w Mistrzostwach Świata 250cc, zespół Team Axo Honda (Fausto Gresini); zwycięstwo w „8 Hours of Suzuka”
-rok 2001: Mistrz Świata 250cc, zespół Team Telefonica Movistar (Fausto Gresini)
-rok 2002: 7-me miejsce w Mistrzostwach Świata MotoGP, zespół Fortuna Honda Gresini, tytuł „Rookie of the Year”; zwycięstwo w „8 Hours of Suzuka”
-rok 2003: Tylko jeden wyścig (GP Japonii), który zakończył się tragicznym w skutkach wypadkiem. Niestety koniec kariery Daijiro, po tym jak zmarł 20-tego kwietnia 2003 roku…

tekst: Nelly „Nelka-23” P.-P.
zdjęcia: www.crash.net