Testowy zespół MotoGP: Stefan Bradl na liście życzeń Hondy

Trudno się dziwić, ale w wyniku splotu nieszczęśliwych zdarzeń, to właśnie Stefan Bradl był najszybszym zawodnikiem na nowej Hondzie Fireblade [Link do artykułu] w tym tym kończącym się już sezonie. Mimo to japoński producent nie śpieszy się z przedłużeniem kontraktu z Niemcem na przyszły sezon.

Z wypowiedzi Ronalda Ten Kate, menedżera zespołu Red Bull Honda oraz menedżera Hondy w MŚ Superbike Marco Chini można wysnuć wniosek, że Honda od rundy na Laguna Seca wciąż jest zainteresowana utrzymaniem współpracy ze Stefanem Bradlem.

Możliwe, że Bawarczyk zbyt ostro skrytykował ciągnące się opieszale prace rozwojowe nad nową rewizją modelu Fireblade oraz nieprzychylnie wypowiedział się o pracy swojego zespołu. Stefan często uskarżał się na stosowaną przez Hondę elektronikę Cosworth [Link do artykułu] oraz zbyt agresywne rozwijanie mocy przez jednostkę napędową. Od lutego aż do dziś nic nie uległo zmianie na lepsze [Link do artykułu].

Wstrząsające wyniki zastępczych zawodników Davide Giugliano i Takumi Tahahashi z Jerez mówią wszystko. Bradl wielokrotnie się dziwił: „Gdy opisywałem jakiś problem, to patrzyłem na bezradne twarze w moim boksie.”

W Portimão team został zmieniony, a Bradl otrzymał cały zespół techniczny Nicky’ego Haydena z Dino Acocellą na czele. I różnica była widoczna: Niemiec spokojnie jechał na ósmej pozycji, jednak w pierwszym wyścigu upadł jadąc na ósmej lokacie. Niestety Niemiec wyjechał z Portugalii z kontuzją nadgarstka i w tym roku nie pojedzie już w żadnym wyścigu.

Oficjalni technicy HRC zauważyli w Portimão, że protegowany HRC Takumi Takahashi wypowiada się o Fireblade zespołu Ten Kate równie krytycznie, co sam Bradl. Zdradzę Wam w tajemnicy, że również nieodżałowany i tragicznie zmarły Nicky Hayden wymagał od Hondy, by ta podjęła w końcu jakieś działania [Link do artykułu].

Honda Motor Europe nie zrealizowała z Bradlem do końca czerwca żadnej opcji. Dlatego Mistrz Świata Moto2 z 2011 roku i siedmiokrotny zwycięzca wyścigu Grand Prix rozgląda się za innymi możliwościami. Były prowadzone rozmowy z Marc VDS Hondą, lecz to miejsce przypadło Thomasowi Lüthi. Padło zapytanie ze strony KTM w sprawie dołączenia do zespołu testowego, w razie gdyby Mika Kallio zastąpił Bradley’a Smitha w fabrycznym zespole.

Bradl czekał też daremnie na ofertę Hondy w World Superbike. Otrzymał od swojego zespołu informację, że „Japończycy” są nim rozczarowani, ponieważ nie wziął udziału w wyścigu Suzuka 8 Hours. Niemiec doznał zapalenia ucha wewnętrznego i potężnej infekcji błony bębenkowej, przez co otrzymał od lekarza bezwzględny zakaz lotu samolotem.

Choć, jakby nie patrzeć, nikt w tym roku nie był na Hondzie w WSBK szybszy od Stefana, to ten czuje się w zespole niechciany. Augsburczyk mimo to nigdy nie sprawiał wrażenia zaniepokojonego i bez wchodzenia w szczegóły mówił o planach B i C. Można było sobie wyobrazić, że w polu widzenia znajduje się posada kierowcy testowego w MotoGP.

Podczas rudny Grand Prix na Phillip Island okazało się, że HRC planuje w Europie utworzyć stacjonarny testowy zespół MotoGP, w którym Alberto Puig (ten, który w 2017 roku stworzył British Talent Team w Moto3 z Johnem McPhee) ze swoją infrastrukturą niesie ze sobą doskonałą szansę, żeby otrzymać angaż na przyszły rok.

HRC mogłoby pozwolić Bradlowi na występy w WSBK, lecz Red Bull Honda Team planuje występy raczej bez Niemca w swoim zespole. W zespole Hondy podczas rundy Australii nie znalazł się nikt, kto by nie poparł tego pomysłu. Sam Lucio Checchinello, szef LCR Honda, dobrze zna możliwości Bradla pracując z nim w latach 2012-2014.

Livio Suppo, dyrektor sportowy HRC i pryncypał Repsol Hondy, potwierdził podczas Grand Prix w Australii, że z Bradlem prowadzone są rokowania. Jak dotąd większość pracy jest wykonywana przez Hiroshiego Aoyamę w Motegi. W przyszłości część obowiązków ma przejąć testowy zespół w Europie.

Stefan ma nadzieję, że w przypadku zaangażowania go do HRC wzorem Michele Pirro z Ducati i Miki Kallio z KTM, mógłby liczyć na udział w kilku wyścigach MotoGP z dziką kartą, by nie stracić swojego wyścigowego szlifu.

Nie da się ukryć, że w MotoGP największy progres odnotowały fabryczne zespoły Ducati i KTM, które oprócz dużych nakładów na etatowe zespoły startujące w cyklu mistrzostw, kładą też duży nacisk na dobór i przygotowanie zespołów testowych, co przynosi wymierne efekty. Oczywistym wydaje się więc to, że obok Hiroshiego Aoyamy należy zaangażować innego zawodnika testowego, który zna europejskie tory i sam motocykl Hondy.

Istotnym faktem, który podniesie wartość zespołu testowego do wyższej rangi jest fakt, że liczba testów dla etatowych zawodników ulegnie redukcji, a cały sezon będzie liczyć po raz pierwszy 19 rund. Dobry kierowca testowy z wyścigowym zacięciem, jak Pirro lub Kallio, byłby dla Hondy wyjątkowo cenny.

„Zawsze szukamy możliwości poprawy naszego motocykla Grand Prix. I oczywiście, jeśli ma się silny zespół testowy, jak Ducati lub KTM, to jest to sensowne. Ale to nie jest łatwe dla japońskiego producenta, by stworzyć coś takiego. Myślimy o takim projekcie, ale w tym momencie nic nie jest jeszcze potwierdzone.”

„Istnieje też kwestia organizacji. Dla europejskiego producenta jest to łatwiejsze, ponieważ możesz przeprowadzić więcej testów w Europie. Logistyka jest też w tedy bardziej przejrzysta. Dla japońskiego producenta jest to bardziej męczące. Przez to żaden producent z Japonii nie ma w Europie swojego zespołu testowego.”

Szef Dorny Carmelo Ezpeleta mówi, że z finansowego punktu widzenia więcej sensu ma organizacja większej ilości rund i redukcja liczy testów, które tylko trwonią pieniądze i nie przynoszą niczego. Don Ezpeleta miał oczywiście na myśli oficjalne testy MotoGP, których live-timing można śledzić na stronie cyklu – nie ma do nich transmisji ani nie można przyjść na nie jako widownia. Natomiast prywatne testy? Zobaczymy, co zrobi Dorna. Może tych przez redukcję oficjalnych będzie więcej, a wtedy własny zespół testowy będzie nieoceniony?

„Jeśli patrzy się na to z punktu widzenia promotora, to trzeba się z nim całkowicie zgodzić. W Formule 1 testują kilka dni w Barcelonie, potem przez dziesięć miesięcy bez przerwy jeżdżą w wyścigach jeden po drugim. Koszty nie są tak duże jak na Grand Prix, ale podczas rundy GP przychody i inne profity są wielokrotnie wyższe.”

O tym, że dobry zawodnik testowy i rozwojowy jest na wagę złota przekonała się sama Yamaha, która pozornie złożyła ofertę Michele Pirro. Przy tworzeniu oficjalnego zespołu testowego problemem może być też budżet, który musiałby wynosić co najmniej półtora miliona €uro.

„Nie wiem, czy Yamaha pozostaje w kontakcie z Pirro. Nie mamy jeszcze właściwego planu, jest zbyt wcześnie, żeby mówić o kandydatach. Z pewnością Stefan Bradl ma spore doświadczenie w klasie MotoGP i dosiadał motocykli różnych producentów. Dobrze go znamy. Z całą pewnością jest interesujący. Ale jak wspomniałem, jest zbyt wcześniej by stwierdzić, czy ten projekt się powiedzie.”

„Jeśli zespół testowy ciągle pracuje, wymaga to pewnych nakładów. Nie chodzi tylko o budżet. Chodzi też o personel, logistykę. To skomplikowane, zwłaszcza dla japońskiego producenta.”

Źródło: Speedweek.com; opracowanie własne